[Spacial Chapter 3#] - Halloween with my shawty + CUT

[Spacial Chapter]

Halloween with my shawty


***เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนที่เทนมะกับสึรุงิอยู่ปีสี่ มหาวิทยาลัยอินาสึมะ
.
.
.
.
สวัสดีคร้าบ! ผมมัทสึคาเสะ เทนมะกลับมาแล้วครับ วันนี้วันฮาโลวีนแล้ว หรือวันปล่อยผีนั่นเอง ตอนนี้พวกเราทั้งหมดเลยมาอยู่ที่ร้านสะดวกซื้อ ถ้าถามว่าทำไมเราต้องมาที่นี่ นั่นก็เพราะว่าพวกฮาคุริวจะมากินเหล้ากันในห้องผม เลยแวะมาซื้อกลับแกล้มนิดหน่อย ส่วนเหล้าเดี๋ยวเขาไปเอาในห้องของเขาเอง

ผมจำได้ว่าฮาโลวีนปีที่แล้วพวกเขาชวนผมกับสึรุงิไปปาร์ตี้ที่ผับ และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการเสียลุคครั้งยิ่งใหญ่ของสึรุงิ เคียวสุเกะ


ย้อนกลับไปเมื่อฮาโลวีนปีที่แล้ว...

31/10/2xxx


"เอ้า! ชน!" พวกเราพูดพร้อมกับยื่นแก้วออกมาชนกัน เสียงดัง แกร๊ง! ก่อนที่จะดื่มน้ำสีอำพันในแก้วคนละอึก

ตอนนี้พวกเราอยู่ปีสาม ส่วนคินาโกะจังก็เพิ่งเรียนจบไปเมื่อปีที่แล้ว และไม่กี่เดือนหลังจากนั้น คินาโกะจังก็ถูกแมวมองจับไปเป็นดารา ปัจจุบันคินาโกะจังกำลังติดงานอีเวนท์เลยไม่สามารถมาร่วมดื่มกับพวกเราได้ คินาโกะจังนี่ดีจังเลยนะ สวยก็สวย น่ารักก็น่ารัก แถมยังโชคดีที่ได้เป็นดาราอีกต่างหาก

แต่ว่านะ

ไม่น่าเป็นคนแมนเลย

ผ่านไปสักพัก... ทุกคนเริ่มเมากันได้ที่ ฮาคุริวนอนแผ่ไปกับโซฟา ชูนอนทับฮาคุริวอีกที รุ่นพี่คิริโนะนอนหลับคอพับบนตักอาจาร์ยชินโด ไทโยกับเฮียวกะผู้ไม่แคร์สายตาสาธารณะชนจูบกันอย่างดูดดื่ม ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับเคียวสุเกะที่...

อันที่จริงเหลือผมคนเดียวสินะ

"วู้วววว!! สวัสดีน้องโนตม(ผวน)" =_="

นับวันผมยิ่งรู้สึกว่าความหล่อเริ่มลางหายไปจากชายคนนี้เต็มที นี่ไอ้ฮาคุริวมันชงเหล้ายังไงของมันเนี่ย! ดูซิ เอาซะแฟนผมเสียลุคที่คีพมาเลย อ้าวเฮ้ย! มันถอดเสื้อกลางฟลอร์แล้วเว้ย!

ผมนั่งมองภาพเคียวสุเกะที่ถอดเสื้ออยู่กลางฟลอร์แดนซ์ ปากก็บ่นว่าร้อนบ้าง ทักคนนู้นคนนี้มั่วซั่วบ้าง สักพักการ์ดก็มาลากตัวเขาออกไปข้างนอกผับ

ห้ามบอกใครนะว่าผมรู้จักเขา =_=

นั่นแหละที่เป็นสาเหตุว่าทำไมเราถึงต้องมากินเหล้ากันในหอ
.
.
.
.
ตอนนี้ผมกับสึรุงิก็มาถึงหอแล้ว ไทโยกับเฮียวกะก็มารอเหล้าที่ห้องผม

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผมเดินไปเปิดประตู ก็พบว่าเป็นฮาคุริวกับชูที่อุ้มลังเหล้ามาคนละลัง รวมแล้วก็เป็นสองลัง เยอะอยู่เหมือนกันแฮะ

ตึก ตึก ตึก ตึก

ฟุ่บ

ฟุ่บ

ฮาคุริวกับชูเดินเข้ามาในห้องของผมแล้ววางลังไว้หน้าโซฟา

"หนักมากเลยว่ะ..." ฮาคุริวว่าแล้วหอบ ส่วนชูก็เปิดลังหยิบเหล้าออกมาตั้งไว้สองขวด

"งั้นเดี๋ยวฉันเอาพวกกับแกล้มไปใส่จานนะ" เฮียวกะพูด แล้วเดินเข้าครัวไป

"ฉันไปเอาแก้วแล้วกัน" ไทโยเดินไปที่ห้องครัวเพื่อหยิบแก้ว

ในวงเหล้าทุกคนต่างเฮฮากันมาก พอน้ำเมาเข้าปากก็พากันสติเลอะเลือน ตัวผมเองก็พอกินเหล้าได้ แต่กินมากไม่ได้ เพราะว่าผมค่อนข้างคออ่อน ผมเหลือบมองนาฬิกาแขวนผนัง นี่ก็ห้าทุ่มเข้าไปแล้ว เรากินเหล้ากันตั้งแต่หกโมง อ่า...กินกันตั้งห้าชั่วโมง แต่ดูท่าแล้วทุกคนก็น่าจะไม่ไหวกันแล้วล่ะ อีกแค่แป๊ปเดียวเท่านั้น

10

"ช้านว่านายน่าจาม่ายหวายแล้วน้าฮาคู้รีว" เคียวสุเกะ

9

"นายก็เหมือนกานน่านแหละน่าอ้ายสึรูงิ" ฮาคุริว

8

"พวกแกสองโคนเลิกทาล้อกานเถอะน่า" ไทโย

7

"ดูเด๊! เทนม้ามองแล้วน่านน่า" เฮียวกะ

6

"เฮ้ยยยย! หรือว่าอยากจาจับสึรูงิพาเดจศึกว้า คิกๆๆ" ชู

5

"ทำมายช้านง่วงจางว้า" ฮาคุริว

4

"ช้านก็เหมือนกาน" ชู

3

"ราวมานอนกานดีกว่า เดี๋ยวค่อยมากีนหม่าย" เฮียวกะ

2

"นอนตากเมียจ๋าา" ไทโย

1

"..." เคียวสุเกะ

0

พรึ่บ!

ทุกคนล้มตัวลงนอนกันอย่างพร้อมเพรียง เหลือแค่ผมที่ยังพอมีสติเหลืออยู่

อึก

ผมดื่มเหล้าเข้าไปหนึ่งอึก เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเก็บซากแล้วกัน แต่ก่อนอื่นคงต้องจัดที่จัดทางการนอนให้พวกนี้ก่อน

พรึ่บ!

ผมลุกขึ้นยืนตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติน่าจะเป็นโลกของเรามากกว่า ทำไมโลกมันเอียงแบบนี้นะ แถมยังหมุนเร็วอีกด้วย อ่า...มึนหัวจัง ปวดหัวด้วย ไอ้โลกบ้าเอ๊ย! หมุนช้าๆหน่อยก็ได้

"โอ๊ะ!"

ฟึ่บ

โชคดีที่ผมเกาะขอบโซฟาไว้ทัน ไม่งั้นผมต้องล้มลงไปเซย์ฮายกับพื้นแน่ๆ เพราะการที่โลกเอียงแน่เลย แต่ว่าตอนนี้ผมปวดหัวมากกว่า คงต้องพับเก็บเรื่องที่จะจัดการที่นอนให้พวกนี้ไว้ก่อนแล้วกัน

ตึก ตึก ตึก ตึก

ปึง!

ผมเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับค่อยๆนอนลงไปกับเตียง เพราะถ้าลงเร็วมันจะปวดหัวมากกว่าเดิม ผมหลับตาลงเพื่อจะเข้าสู่นิทราทันที

ฟู่.. ฟู่..

ลมหายใจของใครกันน่ะ?

จุ๊บ

สัมผัสที่ริมฝีปากของเรา

"อ่าห์..เทนมะ"

เสียงเคียวสุเกะเหรอ?

ผมลืมตาขึ้นมา ก็เจอเคียวสุเกะที่อยู่ในระยะเผาขน ใบหน้าแดงก่ำ สายตาหวานเยิ้ม เมา..เมามากแล้วแน่ๆ

"วันนี้วันฮาโลวีน เรามาแต่งชุดผีกันมั้ย?" เขากระซิบถามที่ข้างหูของผม ลมร้อนที่เป่ารินรดตรงใบหูและซอกคอทำเอาใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ

"ผีอะไรเหรอเคียวสุเกะ?"

"ผีผ้าห่ม"

พรึ่บ
!!!

เคียวสุเกะดึงผ้าห่มเข้ามาคลุมตัวเราสองคนเอาไว้ แต่ก็คลุมไม่มิด ผมอยู่ข้างล่าง ส่วนเคียวสุเกะคร่อมผมอยู่ข้างบน เขาโน้มตัวลงมาจูบที่หน้าผาก เปลือกตา แก้ม จมูก และปาก

ลิ้นร้อนค่อยๆสอดเข้ามาภายในโพรงปากของผม ผมเองก็ใช้ลิ้นของผมเกี่ยวตวัดลิ้นของเขา

"อื้มม.." เขาครางในลำคอด้วยความพึงพอใจแล้วถอนริมฝีปาก

"เทนมะ"

"หื้ม?"

"ฉันมีอะไรจะให้นาย" อะไร? เขามีอะไรจะให้ผมกัน? ตื่นเต้นจนใจเต้นรัวไปหมดแล้ว ><

พรึ่บ

เขาเปิดผ้าห่มแล้วลุกจากเตียง ก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของเขา และเดินแลับมาพร้อมกล่องขนาดไม่ใหญ่มากสองกล่อง

"อ่ะ ฉันให้ เปิดดูสิ" เขายื่นกล่องสองกล่องนั้นมาให้ผม อา...ตื่นเต้นจัง อยากรู้ว่าข้างมนมันมีอะไรกันน้าาา~

กึก!

เออะ...

"นี่อะไรน่ะเคียวสุเกะ?"

"ก็ชุดกระต่ายน้อยไง" ตอบได้หน้าตาเฉยมาก ผมคิดแล้วเปิดกล่องที่สอง แล้วก็ชะงักอีกครั้ง

"แล้วนี่..."

"ชุดเมด"

"..."

"นะๆๆๆๆๆ วันนี้วันเดียว นายแต่งใหฉันดูหน่อยน้าาา" ไม่ใส่เว้ยยยย!!!! จะเอาก็คือเอาสิ ถ้าเอาแล้วใส่ชุดบ้าๆนี่ไปด้วยล่ะก็...

ไม่! มี! ทาง!

ผมยกกล่องขึ้นหมายจะปาออกไปให้พ้นๆหน้าทั้งสองกล่อง แต่ก็โดนเคียวสุเกะคว้ากล่องทั้งสองกล่องไว้ก่อน

"โอเคๆ ไม่อยากใส่สองชุดใช่มั้ย"

"ใช่"

"ใส่ชุดเดียวก็ได้ เลือกสิๆ เลือกเลยๆ" ยังไงก็จะพยายามให้ใส่ให้ได้สินะ

ก็ได้!

แฟนอยากให้ใส่เราก็ใส่ เอาวะ! ครั้งแรกเลยนะเว้ยเทนมะ! ลองดู แล้วจะติดใจ ...เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวนะ มันใช่เหรอ?

"อันนี้" ผมชี้ที่กล่องชุดเมด แล้วเคียวสุเกะก็ยื่นกล่องชุดเมดให้ผม และเขาก็เอาชุดกระต่ายไปเก็บใส่ตู้

"เอ้าที่รัก รีรออะไร ไปใส่ชุดสิ" ที่งี้มาสั่งนะ ฮึ่ย!

ผมคว้าชุดเมดในกล่องแล้วเดินตรงดิ่งเข้าไปในห้องน้ำ มันจะยากอะไร้ กะอีแค่ใส่ชุดคอสเพลย์แล้วไปเอากับเคียวสุเกะเอ๊งงงง จะยากอะไร้

ตึก ตึก ตึก

ผมเดินออกมาพร้อมชุดเมดที่สวมอยู่บนตัวของผม กระโปรงนี่ก็จะสั้นไปไหน น่ยังดีนะที่ปิดก้นมิด

"เมียใครหว่าน่ารักจัง~"

ฟึ่บ

ผมเดินมานั่งตักเคียวสุเกะและเอาแขนทั้งสองข้างคล้องคอไว้ ก่อนที่จะตอบ

"สึรุงิ เคียวสุเกะไงเล่า!"

จุ๊บ!

"รางวัลครับ" เขาว่าหลังจากที่จุ๊บหน้าผากของผมที่มีกลุ่มผมบังอยู่

"แล้วจะเอากันได้ยัง?" ผมถามเขาแล้วเอาหน้าไปถูๆตรงไหล่ของเขา

"จะรีบไปไหนล่ะที่รัก" เคียวสุเกะพูดพร้อมเอามือมาบีบจมูกผมเบาๆหนึ่งที

"แต่ว่าก่อนจะเอามีข้อตกลงกันนิดนึงนะ" เอากับผัวตัวเองยังต้องมีข้อตกลงอีกเหรอวะ?

"ว่ามา"

"ตอนนี้นายแต่งชุดเมดแล้ว นายก็ต้องเป็นเมด เวลาจะพูดอะไรจะต้องลงท้ายด้วย 'ค่ะ' แล้วถ้าฉันสั่งอะไร นายต้องทำตาม อ้อ! เวลาเรียกฉัน นายต้องเรียกว่า'นายท่าน'นะ" เอาแบบนี้เลยเหรอ?

"อ..อื้ม" มันจะต้องจั้กจี้น่าดูเลยเวลาที่พูดแบบนั้นอ่ะนะ

"ถอดกางเกงให้ฉันหน่อยสิ" คำสั่งแรกมาแล้ว! ผมค่อยๆยื่นมือสั่นๆของผมออกไป บ้าชะมัด ปกติผมก็เคยถอดให้เขานะ แต่แบบนี้มัน...

"อะๆ แต่ต้องถอดด้วยปาก เอ..นายคงใช้ปากถอดเข็มขัดฉันไม่ได้หรอก งั้นเดี๋ยวฉันถอดเข็มขัดเองแล้วกัน"

หลังจากที่เคียวสุเกะถอดเข็มขัดของเขาออก ผมก็ก้มตัวลงและใช้ปากถอดกางเกงให้เขา รู้สึกตื่นเต้นมากๆเลย ผมเพิ่งเคยถอดกางเกงให้เขาด้วยปากครั้งแรกเลยนะเนี่ย ตื่นเต้นๆๆ

เยส! รูดซิบได้แล้ว

ผมใช้ปากที่เพิ่งปลดตะขอและรูดซิปเสร็จ มาดึงขอบกางเกงและกางเกงในลง กางเกงค่อยถูกดึงลงไปทีละน้อยทีละน้อย แต่กลับเรียกความตื่นเต้นลุ้นระทึกมห้ผมได้ไม่ยาก

ขอบกางเกงลงมาถึงต้นขา จากต้นขาลงไปถึงเข่า จากเข่าลงไปถึงหน้าแข้ง และสุดท้ายก็ลงไปที่ข้อเท้าแล้วดึงออกไปจากตัวเรียบร้อย

"เสร็จแล้วค่ะ..น..นายท่าน" อ้ากกกกกก!!!! ตายๆๆๆ พูดออกไปแล้ว!!!

"เก่งมาก" เขินจัง เขาชมปมว่าเก่งด้วยล่ะ////

"ต่อไปก็..." เขาพูดค้างไว้แล้วชี้ลงไปที่... แก่นกายของเขา

"ค่ะ น..นายท่าน" ยังไงมันก็ไม่ชินปากง่ายๆง่ะ ผมใช้ปากครอบแก่นกายของเขาแล้วทำให้เขา จนสามารถเรียกเสียงครางต่ำของเขาออกมาได้

"ซี้ดด...อื้มม เทนมะ"

เขาครางต่ำแล้วยกมือขึ้นมาขยุ้มกลุ่มผมของผมเพื่อระบายความเสียวซ่าน เมื่อผมได้ยินแบบนั้นก็อดรู้สึกภูมิใจไม่ได้ที่สามารถเรียกเสียงครางจากเขาได้ คิกๆๆ

"อื้มม...ท..เทนมะ ฉันจะเสร็จแล้วล่ะ"

หลังจากที่ทำให้เขาได้สักพัก เขาก็บอกผมว่าจะเสร็จแล้ว ไม่ทันไรก็มีของเหลวฉีดเข้ามาในโพรงปากของผม ผมจึงถอนปากออกจากแก่นกายของเขาแล้วกลืนของเหลวที่ถูกปลดปล่อยมาจากตัวเขาลงท้องไป

"น่ารักมาก เดี๋ยวจะให้รางวัล"

"เย้~~~ นายท่านใจดีจัง" ผมว่าพลางโอบรอบคอเขา แต่กลับถูกผลักให้นอนราบลงกับเตียงกว้าง ก่อนที่เขาจะกระชากทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่บนตัวผมออกจนหมด เดี๋ยวนะ...นี่อย่าบอกนะว่ามันคือรางวัลที่ว่านั่นน่ะ?

"พร้อมจะรับรางวัลรึยังครับคุณเมด?" เขาพูดพร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ผม หล่อมากๆเลยผัวผม ฮื่อออออออ ขอเทนมะละลายคาอกได้มั้ย

"ว่าไงครับคุณเมด? เงียบแบบนี้จัดไปห้ารอบแล้วกันนะครับ^^ " ฮื่อออออ ไอ้บ้าาาา ใครจะไปอึดเหมือนนายเล่า!

"ไม่เอาสิคะนายท่าน ส..สามรอบก็สลบคาอกแล้วค่ะ"

"น่ารักแบบนี้จัดไปสิบรอบดีกว่า" ฮื่อออออออออ ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆ ไม่ถามสุขภาพเมียมันซ้าาาากคำ หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็จับขาทั้งสองข้างของผมแยกออกกว้าง และ...

"อ๊าาาาาห์!" ผมครางลั่นเมื่อรู้สึกว่าแก่นกายของเขาเข้ามาแล้ว ไม่ใช่ค่อยๆเข้าเหมือนเมื่อก่อนนะ เข้ามาทีเดียวมิดด้ามเลย อ้ากกกกก....นี่ผมคิดอะไรอยู่!!!!

ปึก ปึก ปึก

"อ๊ะห์ อ๊าห์ อ๊าห์" เขากระแทกเข้ามาช้าๆเหมือนเป็นการอุ่นเครื่อง ก่อนที่จะเร่งจังหวะให้ถี่ขึ้น และเสียงครางของผมเองก็ดังมากขึ้นเช่นกัน

"ค..เคีวสุเกะ อ๊ะห์ ไม่กลัว..พ..พวกนั้น อึก ด..ได้ยินเสียงคราง อ๊าห์ ฉันเหรอ..." ผมเสียวจนพูดไม่เป็นประโยคเท่าไหร่

"อ่า...ดูเหมือนคุณเมดจะลืมว่าต้องเรียกฉันยังไงนะ งั้นเปลี่ยนเป็นเก้ารอบที่เหลือ ให้คุณเมดขึ้นขย่มเองล้วกันนะครับ"

"อ๊ะห์ นายท่าน ด..ได้ อ๊ะห์ ได้โปรด...อย่าทำแบบนี้เลย" ผมร้องอ้อนวอนเคียวสุเกะ เผื่อเขาจะเห็นใจ และมันก็ได้ผล

"ก็ได้ แต่จากให้ทำเองเก้ารอบ เปลี่ยนเป็นทำจนกว่าฉันจะพอใจแล้วกันนะ" ขี้โกงมากนักนะ สึรุงิ เคียวสุเกะ!

"ค่ะ ฉันจะยอมทุกอย่าง" ก็แค่ตอนนี้แหละนะ หึ...ไว้รอปีหน้าเถ๊อะ ผมจะเล่นบทแม่เสือสาวเอาให้คนอย่างเขาต้องร้องขอผมจนขาดใจตายเลย!!!

จากนั้นทั้งห้องก็มีเพียงเสียงครางของผมที่ดังระงมและเสียงเนื้อกระทบกัน สักพักเคียวสุเกะก็ปลดปล่อยเข้ามาในตัวผม ในขณะที่ผมเสร็จไปแล้วสามรอบ ผ้าปูที่นอนนี่สภาพย่ำแย่มาก ให้ตายสิ สุดท้ายคนซักก็คือผม





แถม

.

.
.
.
"ซี้ดดด...อ่าาาห์...เทนมะ"

"อ๊ะห์ อ๊ะห์ อ๊ะห์ นายท่าน นายท่าน อ๊ะห์ อ๊ะห์"

"ฉันไม่ไหว..ล..แล้ว"

"อะห์ อ๊าาาาห์"

ร่างทั้งสี่ร่างกำลังยืนเอาหูแนบกับประตูอย่างสอดรู้สอดเห็นเป็นที่สุด

"เชี่ย... เหมือนฟังเสียงเอวีเลยว่ะ" ฮาคุริวพูดแต่หูก็ยังคงตั้งใจฟังเสียงแห่งความหฤหรรษ์ในห้องนั้น

ผลัวะ!

"ทีเรื่องแบบนี้ล่ะตั้งใจนัก เรื่องก็ให้มันตั้งใจเหมือนอย่างงี้บ้างเถอะไอ้ฮาคุริว" ถึงชูจะพูดไปแบบนั้น แต่ตัวก็ไม่ได้ต่างจากแฟนหนุ่มเท่าไหร่นัก

"ที่รักก็เหมือนกันนั่นแหละครับ"

"แหะๆ"

"แต่จากที่ฟังเสียงเทนมะ ไอ้สึรุงิคงไม่ใช่เล่นๆแน่เลยอ่ะ" เฮียวกะออกความเห็น

"ถึงสึรุงิจะไม่ใช่เล่นๆ แต่ฉันก็ทำให้นายครางไม่เป็นศัพท์ได้ไม่ใช่เหรอ" ไทโยพูด

"อ..เออ รู้แล้วน่า/////"







---------------------------------
[31/10/2016]

แฮปปี้ฮาโลวีนนะคะทุกคน มาซะดึก(?)เลย เรื่องอาจจะไม่สนุกหน่อยนะคะ เพราะว่าไรต์ค่อนข้างรีบมากพอสมควร ต้องขอโทษจริงๆค่ะ
---------------------------------
*UP on blog 18/03/2017*
---------------------------------

No comments:

Post a Comment